| ||
|
Sunday, 10 July 2011
- कंबरेचं सोडलं, डोक्याला बांधलं.
- कच्च्या गुरुचा चेला.
- कठीण समय येता कोण कामास येतो.
- कडु कारले तुपात तळले, साखरेत घोळले, कडू ते कडूच.
- कण्हती कुथती, मलिद्याला उठती.
- कधी गाडीवर नाव, कधी नावेवर गाडी.
- कपटि मित्रापेक्षा दिलदार शत्रू बरा.
- कपिलाषष्टीचा योग.
- कमळ भुंग्याला अन चिखल बेडकाला.
- कर नाही त्याला ड़र कशाला?
- करंगळी सुजली म्हणजे डोंगरा एवढी हो‌ईल का?
- करणी कसायची, बोलणी मालभावची.
- करतेस काय वाती अन ऐकतेस काय माती.
- करवंदीच्या जाळीला काटे.
- करायला गेलो एक अऩ झाले एक.(भलतेच).
- करावे तसे भरावे.
- करीन ती पूर्व.
- करुन करुन भागले अनं देवपुजेला लागले.
- करुन गेला गाव आणि कांदळकराचे नाव.
- करू गेले काय? अन उलटे झाले काय?
- कर्कशेला कलह गोड, पद्मीनीला प्रीती गोड.
- कळते पण वळत नाही.
- कशात काय अन फाटक्यात पाय.
- कशात ना मशात, माकड तमाशात.
- कष्ट करणार त्याला देव देणार.
- का ग बा‌ई उभी, घरात दोघी तिघी.
- काकडीची चोरी, फाशीची शिक्षा.
- काका मामांनी भरला गांव, पाणी प्यायला कोठे जाव?
- काखेत कळसा अऩ गावाला वळसा.
- काजव्याकडून सुर्याची समीक्षा.
- काट्याचा नायटा होतो.
- काट्याने काटा काढायचा.
- काठी मारल्याने पाणी दुभंगत नाही.
- काडी चोर तो माडी चोर.
- कानात बुगडी, गावात फुगडी.
- काप गेले नि भोका रवली(भोके राहिली).
- काम कवडीचं नाही अनं फुरसत घडीची नाही.
- काम ना धाम अनं उघड्या अंगाला घाम.
- काम नाही कवडीचं, रिकामपण नाही घडीच.
- काम नाही घरी सांडून भरी.
- काम ऩ धंदा, हरी गोविंदा.
- कामाचा ना धामाचा भाकरी खातो नेमाचा.
- कामापुरता मामा अऩ ताकापुरती आजी.
- काय करु अऩ कस करु?
- काय बा‌ई अशी तु शिकवले तशी.
- काळ आला होता पण वेळ आली नव्हती.
- काळी बेंद्री एकाची, सुंदर बायको लोकाची.
- कावळा गेला उडून गू खा चाटून.
- कावळा घातला कारभारी गु आणला दरबारी.
- कावळा बसायला आणि फांदी तुटायला.
- कावळ्याचे दांत शोधण्यासारखे (मोजण्यासारखे).
- कावळ्याच्या शापाने गाय मरत नाही.
- कावळ्याने कितीही अंग घासले तरी बगळा होत नाही.
- कावीळ झालेल्यास सर्व पिवळे दिसते.
- काशी केली, गंगा केली, नशिबाची कटकट नाही गेली.
- कुंपणच शेत खातय तर जाब विचारायचा कुणाला?
- कुंभाराची सून कधीतरी उकिरड्यावर ये‌ईलच.
- कुठे इंद्राची ऐरावत आणि कुठे शांभाट्टाची तट्टानी.
- कुठे जाशी भोगा तर तुझ्या पाठी उभा.
- कुठे तरी पाल चुकचुकतेय.
- कुठेही जा, पळसाला पाने तीनच.
- कुडास कान ठेवी ध्यान.
- कुडी तशी पुडी.
- कुणाचा कुणाला पायपूस नाही.
- कुणाची म्हैस, कुणाला ऊठबैस.
- कुणाला कशाचे बलुत्याला पशाचे.
- कुणी वंदा, कुणी निंदा, माझा स्वहिताचा धंदा.
- कुत्र्या मांजराचे वैर.
- कुत्र्याचे शेपूट वाकडे ते वाकडेच.
- कुऱ्हाडीचा दांडा, गोतास काळ.
- कुसंतनापेक्षा निसंतान बरे.
- केला जरी पोत बरेच खाली, ज्वाळा तरी ते वर उफाळी.
- केल्याने होत आहे आधी केले ची पाहिजे.
- केळी खाता हरकले, हिशेब देता टरकले.
- केळीवर नारळी अन घर चंद्रमोळी.
- केळ्याचा डोंगर, दे‌ई पैशाचा डोंगर.
- केवड्याने दान वाटले आणि गावात नगारे वाजले.
- कोंड्याचा मांडा करुन खाणे.
- कोंबडे झाकले म्हणून उजडायचे राहत नाही.
- कोणाला कशाचं तर बोड्कीला केसाचं. (कोणाला कशाचे मळणीला लसणाचे.)
- कोल्हा काकडीला राजी.
- कोल्ह्यास द्राक्षे आंबट.
- कोळसा कितीही उगाळला तरी काळाच.
- क्रियेवण वाचळता व्यर्थ आहे.
Tuesday, 3 May 2011
Translation
1 अंगात नाही बळ आणि चिमटा घे‌ऊन पळ. Angat Nahi Bal Ani Mhane Chimta Gheun Pal
Meaning -
2.अंगापेक्षा बोंगा जास्ती. Angapekha Bonga Jasti
Meaning -
- अंगाले सुटली खाज, हाताले नाही लाज.
- अंगावर आल्या गोणी तर बळ धरले पाहिजे टुणी.
- अंगावरचे लेणे, जन्मभर देणे.
- अंथरूण पाहून पाय पसरावेत.
- अंधळं दळतं अऩ कुत्र पिठ खातं.
- अंधळ्याचा हात बुडकुल्यात.
- अंधारात केले पण उजेडात आले.
- अंधेर नगरी चौपट राजा.
- अकिती आणि सणाची निचिती.
- अक्कल खाती जमा.
- अक्कल ना बक्कल, गावभर नक्कल.
- अक्कल नाही काडीची नाव सहस्त्रबुद्धे.
- अक्कल नाही काडीची म्हणे बाबा माझे लग्नं करा.
- अग अग म्हशी, मला कुठे गं नेशी.
- अग माझे बायले, सर्व तुला वाटिले.
- अघटित वार्ता आणि कोल्हे गेले तीर्था.
- अघळ पघळ अन घाल गोंधळ.
- अघळ पघळ वेशीला ओघळ.
- अठरा विश्व दारिद्र त्याला छत्तीस कोटी उपाय.
- अडला हरी गाढवाचे पाय धरी.
- अडली गाय खाते काय.
- अडाण्याचा गेला गाड़ा, वाटेवरची शेते काढा.
- अडाण्याची मोळी, भलत्यासच मिळी.
- अड्क्याची भवानी सपिकेचा शेंदूर.
- अढीच्या दिढी सावकाराची सढी.
- अती केला अनं मसनात गेला.
- अती झालं अऩ हसू आलं.
- अती झाले गावचे अन पोट फुगले देवाचे.
- अती तिथं माती.
- अती परीचयात आवज्ञा.
- अती राग भिक माग.
- अती शहाणा त्याचा बैंल रिकामा.
- अत्युची पदि थोरही बिघडतो, हा बोल आहे खरा.
- अनुभवल्याशिवाय कळत नाही चावल्याशिवाय गिळत नाही.
- अपयश हे मरणाहून वोखटे.
- अपापाचा माल गपापा.
- अपुऱ्या घड्याला डबडब फार.
- अप्पा मारी गप्पा.
- अर्धा वैद्या मरणास खाद्य.
- अर्धी कोंबडी कापून खायला, अर्धी अंडी घालायला.
- अर्ध्या गावाची नाही खबर आणि वाटणीला बरोबर.
- अर्ध्या हळकुंडाने पिवळे होणे.
- अल्प बुध्दी, बहु गर्वी.
- अल्प मनुष्य कोपे, लहान भांडे लवकर तापे.
- अळवाची खाज़ अळवाला ठा‌ऊक.
- अळी मिळी गुपचिळी.
- अवघड ठिकाणी दुखणे आणि जाव‌ई डॉक्टर.
- अव्हाधसा पोर, घर राखण्यात थोर.
- असं कधी घडे अन सासुला जाव‌ई रडे.
- असंगाशी संग आणि प्राणाशी गाठ.
- असतील चाळ तर फिटतील काळ.
- असतील मुली तर पेटतील चुली.
- असतील शिते तर जमतील भूते.
- असुन नसुन सारखा.
- असून अडचण नसून खोळांबा.
- असेल ते विटवा, नसेल ते भेटवा.
- असेल तेव्हा दिवाळी नसेल तेव्हा शिमगा.
- असेल दाम तर हो‌ईल काम.
- असेल हरी तर दे‌ईल खाटल्यावरी.
- आंधळा मागतो एक डोळा देव देतो दोन डोळे.
- आंधळा विचारतो बहिऱ्याला, वाट जाते हिवाऱ्याला?
- आंधळा सांगतो तंबोरा ऐंकतो.
- आंधळी पाण्याला गेली घागर फोडून घरी आली.
- आंधळीपेक्षा तिरळी बरी.
- आ‌ई भाकर देत नाही अऩ बाप भिक मागू देत नाही.
- आ‌ई म्हणते लेक झाले, भा‌ऊ म्हणतात वैंरी झाले.
- आ‌ईचा काळ, बायकोचा मवाळ.
- आ‌ईची माया अन पोर जा‌ईला वाया.
- आ‌ऊचा का‌ऊ तो म्हणे मावसभा‌ऊ.
- आखाड्याच्या मेळावात पहेलवानाची किंमत.
- आखुड शिंगी आणि बहुदुधी.
- आग रामेश्वरी अऩ बंब सोमेश्वरी.
- आग लागल्यावर विहीर खणणे.
- आगीशिवाय धूर दिसत नाही.
- आचार भ्रष्टी, सदा कष्टी.
- आज अंबारी, उद्या झोळी धरी.
- आजा मेला नातू झाला, घरची माणसे बरोबर.
- आठ हात लाकुड, न‌ऊ हात धलपी.
- आड जिभेने खाल्ले, पडजिभेने बोंब मारली.
- आडजीभ खा‌ई अऩ पडजीभ बोंबलत जा‌ई.
- आडात नाही तर पोऱ्ह्यात कोठून?
- आत्याबा‌ईला मिश्या असत्या तर काका म्हटलो नसतो.
- आधणातले रडतात, सुपातले हसतात.
- आधिच कामाचा कंटाळा त्यात माहेरचा सांगावा.
- आधी करा मग भरा.
- आधी करावे मग सांगावे.
- आधी करी सुन सुन, मग करी फुणफुण.
- आधी गुंतू नये, मग कुंथु नये.
- आधी जाते अक्कल मग सुचते शहाणपण.
- आधी नमस्कार मग चमत्कार.
- आधी पोटोबा, मग विठोबा.
- आधी लगीन कोंढाण्याचे मग माझ्या रायबाचे.
- आधी होता वाघ्या, मग झाला पाग्या, त्याचा स्वभाव जा‌ईना, त्याचा येळकोट राहीना.
- आधीच उल्हास त्यातून फाल्गुन मास.
- आधीच दुष्काळ त्यातून ठणठण गोपाळ.
- आधीच नव्हती हौस त्यात पडला पा‌ऊस.
- आधीच मर्कट त्यातून मद्य प्याले, त्याची क्रिडा काय विचारता?
- आपण आपल्याच सावलीला भितो.
- आपण आरे म्हटले की कारे आलेच.
- आपण करु तो चमत्कार, दुसऱ्याचा तो बलात्कार.
- आपण शेण खायचं नि दुसऱ्याचं तोंड हुंगायच.
- आपण सुखी तर जग सुखी.
- आपलंच घर, हागुन भर.
- आपला आळी, कुत्रा बाळी.
- आपला तो बाळ्या, दुसऱ्याचा तो कार्ट्या.
- आपला हात, जग्गन्नाथ.
- आपलाच बोल, आपलाच ढोल.
- आपली ठेवायची झाकून अऩ दुसऱ्याची पहायची वाकून.
- आपली पाठ आपल्याला दिसत नाही.
- आपलीच मोरी अनं अंघोळीची चोरी.
- आपले ठेवायचे झाकून अन दुसऱ्याचे पहायचे वाकून.
- आपले ते प्रेम, दुसऱ्याचे ते लफडे.
- आपले नाक कापून दुसऱ्याला अपशकुन.
- आपले नाही धड नाही शेजाऱ्याचा कढ.
- आपले सांभाळावे अन दुसऱ्याला यश द्यावे.
- आपलेच दांत अऩ आपलेच ओठ.
- आपल्या कानी सात बाळ्या.
- आपल्या डोळ्यातले मुसळ दिसत नाही पण दुसऱ्याच्या डोळ्यातील कुसळ दिसते.
- आपल्या ताटातले गाढव दिसत नाही पण दुसऱ्याच्या ताटातली माशी दिसते.
- आपल्या हाताने आपल्याच पायावर दगड.
- आभाळ फाटल्यावर ढिगळ कुठे कुठे लावणार?
- आय नाय त्याला काय नाय.
- आयजीच्या जीवावर बायजी उदार, सासूच्या जीवावर जाव‌ई उदार.
- आयत्या बिळात नागोबा.
- आराम हराम आहे.
- आरोग्य हीच धनसंपत्ती.
- आलथा पसा पालथा पसा माकडा तुझा संसार कसा?
- आला भेटीला धरला वेठीला.
- आली अंगावर, घेतली शिंगावर.
- आली चाळीशी, करा एकादशी.
- आली सर तर गंगेत भर.
- आलीया भोगासी असावे सादर.
- आले मी नांदायला, मडके नाही रांधायला.
- आळश्या उळला अऩ शिंकरा शिंकला.
- आळश्याला त्रिभुवनाचे ज्ञान.
- आळश्याला दुप्पट काम.
- आळी ना वळी सोनाराची आळी.
- आळ्श्याला गंगा दूर.
- आवडतीचा शेंबुड गोड आणि नावडतीचे मीठ आळणी.
- आवडीने केला वर त्याला दिवसा खोकला रात्री ज्वर.
- आवळा देवून भोपळा काढणे. (आवळा देवून कोहळा काढणे.)
- आवसबा‌ई तुझ्याकडे पुतनबा‌ई माझ्याकडे
- आवा निघाली पंढरपुरा, वेशीपासुन आली माघारा.
- आशा सुटेना अन देव भेटेना.
- आसू ना मासू, कुत्र्याची सासू.
- ओ म्हणता ठो ये‌ईना.
- ओठात एक आणि पोटात एक.
- ओठी ते पोटी.
- ओल्या बरोबर सुके जळते.
- ओळख ना पाळख अनं मला म्हणा लोकमान्य टिळक.
- ओळखीचा चोर जीवे मारी.
- ओसाड गावी एरंडी बळी.
- औटघटकेचे राज्य.
- औषधावाचून खोकला गेला.
- अग अग म्हशी, मला कुठे गं नेशी.
- अग माझे बायले, सर्व तुला वाटिले.
- अघटित वार्ता आणि कोल्हे गेले तीर्था.
- अघळ पघळ अन घाल गोंधळ.
- अघळ पघळ वेशीला ओघळ.
- अठरा विश्व दारिद्र त्याला छत्तीस कोटी उपाय.
- अडला हरी गाढवाचे पाय धरी.
- अडली गाय खाते काय.
- अडाण्याचा गेला गाड़ा, वाटेवरची शेते काढा.
- अडाण्याची मोळी, भलत्यासच मिळी.
- अड्क्याची भवानी सपिकेचा शेंदूर.
- अढीच्या दिढी सावकाराची सढी.
- अती केला अनं मसनात गेला.
- अती झालं अऩ हसू आलं.
- अती झाले गावचे अन पोट फुगले देवाचे.
- अती तिथं माती.
- अती परीचयात आवज्ञा.
- अती राग भिक माग.
- अती शहाणा त्याचा बैंल रिकामा.
- अत्युची पदि थोरही बिघडतो, हा बोल आहे खरा.
- अनुभवल्याशिवाय कळत नाही चावल्याशिवाय गिळत नाही.
- अपयश हे मरणाहून वोखटे.
- अपापाचा माल गपापा.
- अपुऱ्या घड्याला डबडब फार.
- अप्पा मारी गप्पा.
- अर्धा वैद्या मरणास खाद्य.
- अर्धी कोंबडी कापून खायला, अर्धी अंडी घालायला.
- अर्ध्या गावाची नाही खबर आणि वाटणीला बरोबर.
- अर्ध्या हळकुंडाने पिवळे होणे.
- अल्प बुध्दी, बहु गर्वी.
- अल्प मनुष्य कोपे, लहान भांडे लवकर तापे.
- अळवाची खाज़ अळवाला ठा‌ऊक.
- अळी मिळी गुपचिळी.
- अवघड ठिकाणी दुखणे आणि जाव‌ई डॉक्टर.
- अव्हाधसा पोर, घर राखण्यात थोर.
- असं कधी घडे अन सासुला जाव‌ई रडे.
- असंगाशी संग आणि प्राणाशी गाठ.
- असतील चाळ तर फिटतील काळ.
- असतील मुली तर पेटतील चुली.
- असतील शिते तर जमतील भूते.
- असुन नसुन सारखा.
- असून अडचण नसून खोळांबा.
- असेल ते विटवा, नसेल ते भेटवा.
- असेल तेव्हा दिवाळी नसेल तेव्हा शिमगा.
- असेल दाम तर हो‌ईल काम.
- असेल हरी तर दे‌ईल खाटल्यावरी.
- आंधळा मागतो एक डोळा देव देतो दोन डोळे.
- आंधळा विचारतो बहिऱ्याला, वाट जाते हिवाऱ्याला?
- आंधळा सांगतो तंबोरा ऐंकतो.
- आंधळी पाण्याला गेली घागर फोडून घरी आली.
- आंधळीपेक्षा तिरळी बरी.
- आ‌ई भाकर देत नाही अऩ बाप भिक मागू देत नाही.
- आ‌ई म्हणते लेक झाले, भा‌ऊ म्हणतात वैंरी झाले.
- आ‌ईचा काळ, बायकोचा मवाळ.
- आ‌ईची माया अन पोर जा‌ईला वाया.
- आ‌ऊचा का‌ऊ तो म्हणे मावसभा‌ऊ.
- आखाड्याच्या मेळावात पहेलवानाची किंमत.
- आखुड शिंगी आणि बहुदुधी.
- आग रामेश्वरी अऩ बंब सोमेश्वरी.
- आग लागल्यावर विहीर खणणे.
- आगीशिवाय धूर दिसत नाही.
- आचार भ्रष्टी, सदा कष्टी.
- आज अंबारी, उद्या झोळी धरी.
- आजा मेला नातू झाला, घरची माणसे बरोबर.
- आठ हात लाकुड, न‌ऊ हात धलपी.
- आड जिभेने खाल्ले, पडजिभेने बोंब मारली.
- आडजीभ खा‌ई अऩ पडजीभ बोंबलत जा‌ई.
- आडात नाही तर पोऱ्ह्यात कोठून?
- आत्याबा‌ईला मिश्या असत्या तर काका म्हटलो नसतो.
- आधणातले रडतात, सुपातले हसतात.
- आधिच कामाचा कंटाळा त्यात माहेरचा सांगावा.
- आधी करा मग भरा.
- आधी करावे मग सांगावे.
- आधी करी सुन सुन, मग करी फुणफुण.
- आधी गुंतू नये, मग कुंथु नये.
- आधी जाते अक्कल मग सुचते शहाणपण.
- आधी नमस्कार मग चमत्कार.
- आधी पोटोबा, मग विठोबा.
- आधी लगीन कोंढाण्याचे मग माझ्या रायबाचे.
- आधी होता वाघ्या, मग झाला पाग्या, त्याचा स्वभाव जा‌ईना, त्याचा येळकोट राहीना.
- आधीच उल्हास त्यातून फाल्गुन मास.
- आधीच दुष्काळ त्यातून ठणठण गोपाळ.
- आधीच नव्हती हौस त्यात पडला पा‌ऊस.
- आधीच मर्कट त्यातून मद्य प्याले, त्याची क्रिडा काय विचारता?
- आपण आपल्याच सावलीला भितो.
- आपण आरे म्हटले की कारे आलेच.
- आपण करु तो चमत्कार, दुसऱ्याचा तो बलात्कार.
- आपण शेण खायचं नि दुसऱ्याचं तोंड हुंगायच.
- आपण सुखी तर जग सुखी.
- आपलंच घर, हागुन भर.
- आपला आळी, कुत्रा बाळी.
- आपला तो बाळ्या, दुसऱ्याचा तो कार्ट्या.
- आपला हात, जग्गन्नाथ.
- आपलाच बोल, आपलाच ढोल.
- आपली ठेवायची झाकून अऩ दुसऱ्याची पहायची वाकून.
- आपली पाठ आपल्याला दिसत नाही.
- आपलीच मोरी अनं अंघोळीची चोरी.
- आपले ठेवायचे झाकून अन दुसऱ्याचे पहायचे वाकून.
- आपले ते प्रेम, दुसऱ्याचे ते लफडे.
- आपले नाक कापून दुसऱ्याला अपशकुन.
- आपले नाही धड नाही शेजाऱ्याचा कढ.
- आपले सांभाळावे अन दुसऱ्याला यश द्यावे.
- आपलेच दांत अऩ आपलेच ओठ.
- आपल्या कानी सात बाळ्या.
- आपल्या डोळ्यातले मुसळ दिसत नाही पण दुसऱ्याच्या डोळ्यातील कुसळ दिसते.
- आपल्या ताटातले गाढव दिसत नाही पण दुसऱ्याच्या ताटातली माशी दिसते.
- आपल्या हाताने आपल्याच पायावर दगड.
- आभाळ फाटल्यावर ढिगळ कुठे कुठे लावणार?
- आय नाय त्याला काय नाय.
- आयजीच्या जीवावर बायजी उदार, सासूच्या जीवावर जाव‌ई उदार.
- आयत्या बिळात नागोबा.
- आराम हराम आहे.
- आरोग्य हीच धनसंपत्ती.
- आलथा पसा पालथा पसा माकडा तुझा संसार कसा?
- आला भेटीला धरला वेठीला.
- आली अंगावर, घेतली शिंगावर.
- आली चाळीशी, करा एकादशी.
- आली सर तर गंगेत भर.
- आलीया भोगासी असावे सादर.
- आले मी नांदायला, मडके नाही रांधायला.
- आळश्या उळला अऩ शिंकरा शिंकला.
- आळश्याला त्रिभुवनाचे ज्ञान.
- आळश्याला दुप्पट काम.
- आळी ना वळी सोनाराची आळी.
- आळ्श्याला गंगा दूर.
- आवडतीचा शेंबुड गोड आणि नावडतीचे मीठ आळणी.
- आवडीने केला वर त्याला दिवसा खोकला रात्री ज्वर.
- आवळा देवून भोपळा काढणे. (आवळा देवून कोहळा काढणे.)
- आवसबा‌ई तुझ्याकडे पुतनबा‌ई माझ्याकडे
- आवा निघाली पंढरपुरा, वेशीपासुन आली माघारा.
- आशा सुटेना अन देव भेटेना.
- आसू ना मासू, कुत्र्याची सासू.
- ओ म्हणता ठो ये‌ईना.
- ओठात एक आणि पोटात एक.
- ओठी ते पोटी.
- ओल्या बरोबर सुके जळते.
- ओळख ना पाळख अनं मला म्हणा लोकमान्य टिळक.
- ओळखीचा चोर जीवे मारी.
- ओसाड गावी एरंडी बळी.
- औटघटकेचे राज्य.
- औषधावाचून खोकला गेला.
- इकडून तिकडून सगळे सारखे.
- इकडे आड़ तिकडे विहीर.
- इच्छा तसे फळ.
- इच्छिलेले जर घडले असते तर भिक्षुकांते राजे होते.
- इजा बिजा तीजा.
- ईडा पिडा टळो आणि बळीचे राज्य येवो.
- ईश्वर जन्मास घालतो त्याचे पदरी शेर बांधतो.
Subscribe to:
Comments (Atom)